Friday, June 25, 2010
Sunday, June 20, 2010
Наполеоны Жозефинад бичсэн захидлууд нь ямар гоё юм бэ.
Жозефинад өгсөн хуримын бэлэг болох алтан зүүлт дотор нь Хувь Тавилан гэж бичсэн байсан.
Энэ захидлыг уншаад сэтгэл хөдөлчлөө. Яг надад ирсэн юм шиг ^_^ Энгийн хирнээ сэлэм шиг хурц үгстэй еэн. Жинхэнэ хайр сэтгэл гэж ийм хүчтэй.
To Josephine
![](http://www.napoleonguide.com/images/josephineb1.jpg)
Энэ захидлыг уншаад сэтгэл хөдөлчлөө. Яг надад ирсэн юм шиг ^_^ Энгийн хирнээ сэлэм шиг хурц үгстэй еэн. Жинхэнэ хайр сэтгэл гэж ийм хүчтэй.
To Josephine
![](http://www.napoleonguide.com/images/josephineb1.jpg)
Dec. 29, 1795
I awake all filled with you. Your image and the intoxicating pleasures of last night, allow my senses no rest.
Sweet and matchless Josephine, how strangely you work upon my heart.
Are you angry with me? Are you unhappy? Are you upset?
My soul is broken with grief and my love for you forbids repose. But how can I rest any more, when I yield to the feeling that masters my inmost self, when I quaff from your lips and from your heart a scorching flame?
Yes! One night has taught me how far your portrait falls short of yourself!
You start at midday: in three hours I shall see you again.
Till then, a thousand kisses, mio dolce amor! but give me none back for they set my blood on fire.
Энэ өөр нэг захиа нь:
Энэ өөр нэг захиа нь:
I don't love you, not at all; on the contrary, I detest you. You're a naught, gawky, foolish Cinderella.
You never write me; you don't love your own husband; you know what pleasures your letters give him, and yet you haven't written him six lines, dashed of so casually!
What do you do all day, Madam? What is the affair so important as to leave you no time to write to your devoted lover?
What affection stifles and puts to one side the love, the tender constant love you promised him?
Of what sort can be that marvellous being, that new lover that tyrannises over your days, and prevents your giving any attention to your husband?
Josephine, take care! Some fine night, the doors will be broken open and there I'll be.
Indeed, I am very uneasy, my love, at receiving no news of you; write me quickly for pages, pages full of agreeable things which shall fill my heart with the pleasantest feelings.
I hope before long to crush you in my arms and cover you with a million kisses as though beneath the equator.
Napoleon Bonaparte
Wednesday, June 16, 2010
Japanese street style
Япончуудын өвөрмөц сэтгэлгээ, бусдаас ялгарах чадвартай мэдээж ярих зүйл байхгүй. Монголын залуусыг Япон залуустай харьцуулна гэдэг хэтэрхий өрөөсгөл болно. Гихдээ энэ нийтлэлийг бичиж байгаа учир нь сүүлийн үед Монголын залуус брэнд гэж хошууран оригинал, хуурамч нь ялгагдахын аргагүй LV хэрэглэдэг болж.
Би хувьдаа Louis Vuitton-н цүнхгүй. Авч чадахгүйдээ биш, хэрэггүй болохоор, хэрэгцээнд таарахгүй болохоор тэр. Учир нь $1000-$2000-р цүнх авах хүний шүүгээнд тийм үнэтэй брэндүүдийн цүнхнүүд, $500-$5000-н брэнд хувцаснууд, аксесуарууд байх шаардлагатай. Мөн амьдралийнх нь хэв маягийг пропорцоор бодвол жилдээ 2 удаа дулаан орны арлуудаар аялчихдаг, энд тэндхийн арга хэмжээнд уригддаг, жил бүр хувцасаа шинэчлэдэг байх учиртай. Нэгэнт миний амьдралын хэв маяг одоогоор тийм биш болохоор тийм юм шиг харагдах гэж худлаа хичээхгүй. Тэгээд ч нөгөө талаар ямар нэг брэндийн лого гялалзуулж үнэгүй зарлалын самбар болж явах шиг онцгүй зүйл байхгүй.
Насандаа тохироогүй брэндийн зүйл хэрэглэх нь эмэгтэй хүнийг гутаадаг. Жаахан охин заавал хичээн барин үнэтэй 1000 доллар давсан цүнх барих утгагүй. Эд зүйлийн боол болж, эд зүйлээр өөрийнхөө дутууг нөхөхийг хүсэх бол өрөвдөлтэй сэтгэлгээ. Мэдээж үнэхээр сайн материалаар сайхан эсгэж оёсон хувцас өмсөх сайхан л даа. Брэнд, материал, өөрийн дуртай зүйлсээ мэдэж брэндийг хэрэглэх, мэдэхгүй олныг дагаж шуурах хоёрын хооронд том ялгаа бий. Нүүрээ зөв будаж, хүнтэй зөв харьцаж, наад захын дэлхийн соёл урлаг мэдэхгүй байж өөрт ахадсан брэнд хэрэглэвэл брэнд, хэрэглэж буй хүн хоёрын ялгаа гарч хөндлөнгийн хэнд ч мэдэгдмээр инээдтэй харагддаг.
За яг хэлэх гэсэн санаагаа хазайлгаад байна. Ер нь бол Холливуудын одод шиг хувцаслаж, тэдэн шиг хэрэглээгээ өндөрсгөсөн хүмүүс байхгүй биш байж болно. Харин ч би тэр өндөрлөгт хүрсэн хүмүүсээр бахархаж байна. Өндөр чадвартай, боловсролтой байгаад өнөөдрийн түвшинд хүрсэн бол Америкчуудын хэт коммершэл амьдралын хэв маягийг нь дуурайх биш Монгол брэндийг бий болгох чадвартай байгаасаа гэж хүсч байна.
Монгол брэнд гэж юу байж болох уу гэхээр нөгөө ноолуураас өөр зүйл санаанд нь бууж ирэхгүй ийм сэтгэлгээний доройтолд орсон.Би ч бас ялгаагүй энэ тал дээр өөртөө шүүмжлэлтэй хандаж байгаа учраас энэ нийтлэлээ бичиж байгаа юм. Хүн бүр өөр өөрийнхөөрөө имиджээ бүрдүүлж чадна. Заавал Япон юмуу Америкийг дуурайх биш. Мэдээж тэднээс сурах, авах зүйл их байгаа. Гэхдээ Монголын залуус багагүй хугацаанд Солонгос г.м орныг бишрэн шүтэж дуурайлаа. Үнэхээр тэхээс ч өөр аргагүй нийгмийн шалтгаан, хөгжлийн хоцрогдол байсан.
Одоо тэрнээс гарч өөрсдөө сэтгэх, өөрсдийн давуу талаа олох, амьдралын хэмнэл болгох цаг болсон. Монгол брэнд, монгол залуусын сэтгэлгээ, ертөнцийг үзэх үзэл бусад орныхтой харьцуулашгүй байж чадна гэж би итгэдэг. Хэрвээ одоо л сайн муу хамаагүй копидохоо зогсоохгүй бол, Хятад шиг хуулбарлагч орон болж хэзээ ч тэр сэтгэлгээний доройтлоос гарч чадахгүй.
Өндөр хөгжилөөс уруудан доошоо явж байгаа орнуудыг дуурайх уу? Өөрсдийн хөгжилөө бий болгоод цааш нь хөгжүүлж явах уу? Энэ талаар би залуу хүнийхээ хувьд өөртөө хариуцлага өгөнгөө,бас бодлоо хуваалцахаар бичлээ.
Monday, June 14, 2010
Нүдээ аниад
Аниад л
Ертөнц гэдэг чимээнээс
Зууртаа тасаръя
Гэрэл харанхуйг
Үл ялгахын тулд
Гэнэ сэрэггүй амьдралыг
Түр мартахын тулд
Алган дээрээ байгаа бүгдээсээ
Агшин зуур салахын тулд
Аяа, бас үнэ цэнэтэйг нь мэдрээд
Амиа тавьж хоргодохын тулд
Нүдээ анья
Сормуусаараа нүдээ хучаад
Сох амьдралыг орхиод
Сайн муу хоёр дэнсний
Сайн нь байх гэж
Санаархах
Шунаг сэтгэлээ мартъя
Харцаа нээхээр
Халуун их дуу чимээ
Сайхан муухай
Саваагүй дурсамжууд
Таних танихгүй зүс царай
Таатай таагүй үзэгдлүүд
Холилдон
Хорвоогоор нэг холхино
Ичмээр, огт ичмээрийг
Харахгүйг хүсч
Ахиад л нөгөө дурсамжууд
Ахиад л санах хүсэхийн зовлон
Ахиад л авах эдлэхийн шунал
Ахиад л алдаршин цуурайтахын хүсэл
Ахиад л мөнхрөн залуужихын горьдлогод
Ахиад л нүдээ аньж
Ангижран тасрах хүртлээ
Автагдана
Нүдээ аниад
Аниад л
Ертөнц гэдэг чимээнээс
Зууртаа тасаръя.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimynTxpIxQSSgf4gpn9vhuCNzCEKGOW18S0_aQzzfGshyleqr3FLjNVnI4HqJJ76TsYmdDf59-L6TJxnZWo0AjlqjrUSSwTtcvHnG00kgcuw47nNdkLaVoGGHvmfm3q7SYy8piXqGJUl8/s400/3a20fa1f338b5577fd1a98ebae61a497023b22f2_m.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVD2JXGpHt7AitcIobnfrEQBRgUGzHT8CTSBTnxZq79xFDWpcJTi9Y9EXeKotm9h7PhXt8ioTSQ3ks5MVpJXuetaacf7srSOkOkDqhCe6ouon7qCijaG5t3i6XM36KDsVxt3LHcwG9yDs/s400/a6035a3546c0950db647230d80497206329708c3_m.jpg)
Ертөнц гэдэг чимээнээс
Зууртаа тасаръя
Гэрэл харанхуйг
Үл ялгахын тулд
Гэнэ сэрэггүй амьдралыг
Түр мартахын тулд
Алган дээрээ байгаа бүгдээсээ
Агшин зуур салахын тулд
Аяа, бас үнэ цэнэтэйг нь мэдрээд
Амиа тавьж хоргодохын тулд
Нүдээ анья
Сормуусаараа нүдээ хучаад
Сох амьдралыг орхиод
Сайн муу хоёр дэнсний
Сайн нь байх гэж
Санаархах
Шунаг сэтгэлээ мартъя
Харцаа нээхээр
Халуун их дуу чимээ
Сайхан муухай
Саваагүй дурсамжууд
Таних танихгүй зүс царай
Таатай таагүй үзэгдлүүд
Холилдон
Хорвоогоор нэг холхино
Ичмээр, огт ичмээрийг
Харахгүйг хүсч
Нүдээ анья
Ахиад л санах хүсэхийн зовлон
Ахиад л авах эдлэхийн шунал
Ахиад л алдаршин цуурайтахын хүсэл
Ахиад л мөнхрөн залуужихын горьдлогод
Ахиад л нүдээ аньж
Ангижран тасрах хүртлээ
Автагдана
Нүдээ аниад
Аниад л
Ертөнц гэдэг чимээнээс
Зууртаа тасаръя.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimynTxpIxQSSgf4gpn9vhuCNzCEKGOW18S0_aQzzfGshyleqr3FLjNVnI4HqJJ76TsYmdDf59-L6TJxnZWo0AjlqjrUSSwTtcvHnG00kgcuw47nNdkLaVoGGHvmfm3q7SYy8piXqGJUl8/s400/3a20fa1f338b5577fd1a98ebae61a497023b22f2_m.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVD2JXGpHt7AitcIobnfrEQBRgUGzHT8CTSBTnxZq79xFDWpcJTi9Y9EXeKotm9h7PhXt8ioTSQ3ks5MVpJXuetaacf7srSOkOkDqhCe6ouon7qCijaG5t3i6XM36KDsVxt3LHcwG9yDs/s400/a6035a3546c0950db647230d80497206329708c3_m.jpg)
Sunday, June 13, 2010
Sunday, June 6, 2010
Охины минь дурлах залууд илгээх захидал
Сайхан цэцэгийг ургуулах гэж цэцэгчин хүн сар, нар, ододыг шинжин, өөрийгөө умартаж, ямх ямхаар дээшлэх ишийг нь энхрийлж, навчийг нь чийглэж, дэлбээлэх анхны нахиаг нь өхөөрдөн ширтэж суудаг гэсэн. Би бол цэцэгчин хүн.
Харин надаас тасарч, сэтгэлээс бүтсэн энэ цэцэг одоо өөр гэрэл рүү тэмүүлж байна. Эгдүүцэн байж ургуулсан энэ эмзэгхэн нахиа ямархуу гоо үзэсгэлэнтэй цэцэг болон дэлгэрч байгааг чи одоо бахдан харж байна. Анх харахдаа л чи түүнд минь татагдсан бол түүнтэй үүрд үргэлжлэх болно гэдгийг сайтар тунгаагаарай. Тэгээд мянган жил ч байсан чиний тэр бахдал чамд аз жаргал хэвээрээ байна гэдэгт итгэлтэй байгаа бол түүнд минь гараа хүргэж болно. Харин тэгж бодож байхдаа эвшээлгэх юм бол чи өөрийгөө андуурсан гэдэгт итгэ. Тиймээс анзаараагүй мэт царайлаад цааш явж одоорой. Түүнд минь горьдлого төрүүлэх хэрэггүй. Тодорхойгүй эхлэлийг тавиагүй л бол аз жаргалгүй төгсгөл ирдэггүй юм.
Чамайг хайрлаг гэж би энэ жижигхэн хайрыг төрүүлсэн юм. Тэр хайрыг анзаараагүй өнгөрдөг байлаа ч нэгэн цогтой, халуун зүрхний гүнд маш олон жил чи хадгалагдах болно.
Чамайг хадгалж, нандигнаг гэж би энэ ариухан сэтгэлийг ургуулсан юм. Агаарын салхи, амьдралын салхи, анхны хайрын салхи охиноос минь төгсгөлгүй ундарч байгааг чи нэгэнт мэдсэн бол түүнийг минь битгий ширгээгээрэй. Битгий уйлуулаарай.
Нарны гэрэл нэвт харагдам бяцхан хуруугаа эсгэчихээд дуслах цусыг нь гайхан хараад "Ээж ээ, энэ юу вэ?" хэмээн асуусан тэр өдөр би огт танихгүй чамайг бодож зогссон юм шүү. Тэгээд үрийнхээ биеэс урссан тэр халуун шингэнийг угаалтуур луугаа дусаачихаад хамаад авчихаж чадахгүйдээ халаглаж байлаа. Харин чи тэгж чадаж байна уу?
Чамайг хайрлаж байгаа энэ бяцхан халуун ертөнцийг би өөрийнхөө хайраас тасалсан юм. Тэр хайр нүдэнд үл үзэгдэх хэрнээ зүрхийг минь шатааж байлаа. Шатам халуун ертөнцөд минь хаалга, үүд гаргах гэж надаас энэ охин ургасан атлаа яг одоо гагц чиний төлөө л үхэхэд бэлхэн зогсож байна. Надаас тасарсан хэрнээ чам руу тэмүүлж, намайг дуурайсан хэрнээ чамайг хайрлаж байна.
Ялимгүй омголон боловч энхрий зөөлөн сэтгэл түүнд минь бий. Шазуур зууж харагдах боловч дотроо нулимс үерлүүлж, шантгар зөөлхөн хамраараа хайр нэхэж байгааг нь би мэдэж байна. Чи түр зогсоод духан дээр нь үнс. Чимээгүйхэн эрүүг нь өргөөд уруулыг нь үнэрлэ. Ингэхийг чамд л би зөвшөөрч чадна. Инээмсэглэснийх нь дараа надад чи талархах болно.
Хэзээ ирэхээ мэдэгдэхгүйгээр чи хаашаа ч битгий яв. Мөч, хором, цаг бүхний тоогоор тэр минь чамайг хүлээх болно. Тийм их хүлээлтийн цаана тоолж боломгүй горьдлого, тийм хэмжээний гомдол буцалж байдаг юм. Тэгээд эргээд ирэхэд чинь дүрэлзсэн их гал саваа нэгэнт хальж, дөлгөөн уярангуй зан хөлдөж ширгэсэн байх болно.
Чамайг тийм халуун галд шатаж, тийм хүйтэн мөсөөр хайруулаасай гэж би хүсэхгүй байна. Миний тарьсан цэцэгийг муухай болговол махчин ургамал ч болж чадах. Харин хайр, гэрэл хоёроор тасралтгүй тэтгэж чадвал чиний дулаан тавлаг гэр орон мэт байж чадна.
Тэрний нулимсыг арчих тоолондоо дотроо уйлдаг байсан ээж нь ганцхан чамд зориулан энэ мөрүүдийг тэрлэж байна. Хацрыг нь хорстол алгадаж ч үзээгүй хамгийн нандин дэлбээгээ одоо чиний мэдэлд шилжүүлье.
Гараа сайтар угаагаад хаттал нь арччихаад нарны гэрэл элбэг хүрэлцэх тийм л газар луу түүнийг минь зөөгөөрэй. Тэр чамд яг өөр шигээ олон үзэсгэлэнт цэцгийг ургуулж өгөх болно. Тэднийг ч бас яг түүн шиг минь халамжлаарай. Ингээд чиний ачаар би ч бас цааш үргэлжлэх болно.
look back with no remorse
I'm done being a social recluse, and I'm done with boys for the most part. I know a good thing when I see it, but I know what's even better for me. If something is meant to happen, it eventually will.I'm the type of person who would rather be alone than be with people I don't trust, I always have been and always will be. I have a late start tomorrow so I'll do a short update. Currently working on my equilibrium. Keeping school in check. I'm going to make it a priority to frequent this thing because I've realized it's the only way to get my thoughts in order, this is what I need to set in order of my life priority
Thursday, June 3, 2010
Subscribe to:
Posts (Atom)